11 Yil Önce ‘Yar Ellerine Göç Eden” Kurucu Genel Baskanimiz Akif Inan’i Rahmetle Aniyoruz

“Bitirip su kuru kara ek- megi/Göç etsem diyorum yar ellerine” misralariyla aidiyetini belirterek vuslat arzusunu dile getiren Kurucu Genel Baskanimiz Mehmet Akif Inan, yar ellerine göçeli 11 yil oldu. 1940 yilinda Sanliurfa’da dünyaya gelen, 6 Ocak 2000’de yine Sanliurfa’da vefat eden Inan’i, ölümünün 11. yildönümünde rahmetle ve minnetle aniyoruz.

Akif Inan, düsünce adami, egitimci, edebiyatçi ve sendikaci kimliklerinin yaninda bir gönül adami, hep hayatin içinde olmus ve ‘her eylem yeniden diriltir beni’ diyen bir eylem ve aksiyon adamiydi.

Akif Inan, yalnizca kalemiyle degil, parasiyla, zamaniyla, bütün gücü ve enerjisiyle bir ‘sürekli hareketlilik ruhu’ içinde yasamis; sindirilmis ve hak arama fikrinden uzaklastirilmis tepkisiz bir toplumdan, ‘ben varim, hakkimi çignetmem’ diyebilen bir topluma geçis için öncelikle sendikal örgütlenmenin gerekliligine dikkat çekmistir.

Iyi bir hatip de olan Mehmet Akif Inan, kisiliginin bu zengin cephesinden hiz alarak, kamu çalisanlari arasinda toplumsal hak arama mücadelesini baslatmis ve 1992 yilinda Egitim-Bir-Sen’i, 1995 yilinda da Memur-Sen Konfederasyonu’nu kurmustur.

Siir kitaplariyla, fikir eserleriyle, yazilariyla ve kurucusu oldugu Egitim-Bir-Sen ve Memur-Sen ile kozasini ören Inan, gerçek bir ‘muallim’ olarak çok sayida talebe yetistirmis, 1960’lardan vefatina kadar süren bir fikir mücadelesinin içinde olmustur. Inan, hep hayatin içinde olmus, eyleme ve aksiyona verdigi önemi, “her eylem yeniden diriltir beni” diyerek ortaya koymustur.

O, Islam Âlemi’nin dertleriyle dertlenmis “Kudüs Sairi”ydi. Fikir ve düsünce yazilarini kaleme alirken, degerlerimizden beslenerek, kültür ve medeniyetimizin yeniden insasi ve hayat bulmasi için çalismistir. Siiri de davasinin emrine vermis, tasavvurlarini insanlarla ve milletle paylasmak için çirpinmistir.

O’nun sendikal anlayisini kavramak ve anlamak için, siirlerine, makalelerine ve kitaplarina bakmak ve bugünün kavramlariyla yeniden okumak gerekir; o zaman anlasilacaktir ki, O, sendikal mücadeleyi kültür ve medeniyetimizin yeniden insasi ve gelecek tasavvurunun bir parçasi olarak görmüstür.

Akif Inan, sendikal mücadeleyi, bos kavgalarin zemini olarak degil; toplumun dirilisine, milletin ve insanligin yeniden uyanisina, kurtulusuna araç olarak seçmistir. Bu kapsamda, Akif Inan’in siirleri ve yazilari nasil medeniyet köklerimizden besleniyorsa, evrensel degerleri kucakliyorsa, sendikaciligi da ayni misyon ve vizyonu tasimaktadir. Biz, Akif Inan’in bu sendikal anlayisini bugün akademik sendikacilik, hizmet sendikaciligi, kültür sendikaciligi ve medeniyet sendikaciligi olarak tanimliyor ve yasatiyoruz. Bu mirasin varisleri olmaktan da onur duyuyoruz.

Akif Inan, sendikal anlayisini “isteriz” veya “istemezük” sigligina hapsetmemistir.  Sendikaciliginin merkezinde üretim ve adalet ilkeleri birlikte yer almistir. Birlikte üretelim, pastayi birlikte büyütelim ve ortaya çikan katma degeri adil paylasalim yaklasimi içinde olmustur. Akif Inan, bu yaklasimla, kamu görevlilerine toplu sözlesme ve grev hakki verilmesini istiyordu.

Sendikacilikta çok ciddi hedefler koyan Akif Inan için son derece önemli olan toplu sözlesme ve grev hakkina ulasma noktasinda, 2010 final bir yil oldu. Inan’in koydugu hedefe, Anayasa Degisikligi Paketi’ne girmesini sagladigimiz toplu sözlesme hakkinin 12 Eylül 2010’da yapilan referandumda yüzde 58 oyla kabul edilmesiyle ulastik.

Bu duygularla, kökü ezele, dallari ebede uzanan bir misyonu bizlere miras birakan Kurucu Genel Baskanimiz Mehmet Akif Inan’i bir kez daha rahmetle ve sükranla aniyoruz.