Cumhuriyet, Mutlu ve Müreffeh Halkla Ömürlenir
Cumhuriyet, Arapça halk, topluluk anlamlarına gelen cumhur kelimesinden elde edilmiş bir kelimedir. Cumhuriyet kelimesi, etimolojik olarak ele alındığında da, net olarak görüleceği gibi, halkın içinde olduğu, halkın belirleyici olduğu, halkın eksen olduğu bir yönetim şeklini ifade eder.
Cumhuriyet rejiminde halk, yönetimin yönelişini tespit eder, temsilcileri aracılığıyla yürütmeyi gerçekleştirir. Bu işleyişin gerçekleşmesi demokrasi ile mümkün olur. Demokrasi yoksa, yani halkın iradesinin yönetime yansımasını temin eden bir vasıta bulunmuyorsa, cumhuriyet yalnızca bir slogandan ibaret sanal cumhuriyet olarak kalacaktır. Halkın rejimi adını taşıyan bir rejimde halkın belirleyiciliğinin pratiği mutlaka hayata geçirilmelidir. Bu pratik, özgür seçimlerle belirlenen temsilcilerin halk adına belli süre iş görmesi ve o süre içinde halkın sahip olduğu denetim ve etkileme aygıtlarıyla süreci kontrol altında bulundurabilmesi şeklinde yaşanır. Bunun adı demokrasidir.
Dünyada, halkını ezen, hiçbir insan hakkını halkına tanımayan, can ve mal emniyetinin bile sağlanmadığı, seçimlerin teatral bir düzlemde adeta açık oy, gizli tasnif biçiminde gerçekleştirildiği ama adında bir komedi unsuru olarak cumhuriyet bulunan diktatöryal cumhuriyetler hala bulunmaktadır. Bunun yanında sembolik krallıklarla idare edilen ama halkına her türlü refahı temin etmiş, halkın yönetimdeki belirleyiciliğin pratiğe yansıması doğrultusunda kanalları alabildiğine açmış monarşiler de bulunmaktadır. Demokrasisiz cumhuriyet fazilet değildir. Mübarek’in ve Sisi’nin Mısırı bir cumhuriyettir. Kaddafi’nin Libyası bir cumhuriyetti. Burgiba’nın, Zeynelabidin’in Tunusu bir cumhuriyetti. Saddam’ın Irakı bir cumhuriyetti. Çin, bir cumhuriyettir, hem de halk cumhuriyeti. Suriye, bir cumhuriyettir. Demokratik işleyişin bulunmadığı bu cumhuriyetlerde on yıllarca diktatörler hüküm sürmüştür, bazılarında hala hüküm sürmektedir. Hollanda, Norveç, İsveç, İngiltere, İspanya, Kanada, Japonya gibi gelişmiş ülkelerin rejimi bugün hala krallıktır. Ama ülkeyi kral yönetmez. Halkın demokratik işleyişle seçtiği başbakan yönetir. Kral, sembolik olarak törensel görevlerini yerine getirir.
Cumhuriyeti, sevimli, sempatik, faziletli yapan demokrasidir. Halkını belli refah düzeyine kavuşturma, halkını mutlu etme kaygısı taşımayan, yönetimden düşme kaygısı taşıyan bir yönetimi, yönetime gelme ümidi taşıyan bir muhalefeti barındırmayan bir cumhuriyetin geleceğe güvenle bakması mümkün değildir.
Cumhuriyetin 90. yılında, cumhuriyetle neticelenen milli mücadele süreci yeniden hatırlanmalı, halkın bu mücadeledeki rolü görülmeli, halkın cumhuriyet yönetiminde dikkate alınmadığı antidemokratik yıllar göz önüne getirilmeli, demokratik cumhuriyeti güçlendirecek, halka had bildirmeye, darbelerle cumhuriyeti darbeli hale getirmeye kalkışmaya imkân sağlamayacak sağlamlıkta bir rejim inşa etmeye dönük ciddi adımlar atılmalıdır.
