Ek Ödemeye Iliskin Usul ve Esaslari Yargiya Tasidik
“Milli Egitim Bakanligi Personeline Yapilacak Ek Ödemeye Iliskin Usul ve Esaslar”in çalisanlar arasinda ayrimcilik getiren, hak kaybina yol açan ve bir kisim personeli kapsam disinda birakan ve beklenen oranlarin altinda ek ödeme getiren bazi kisimlarinin öncelikle yürütmesinin durdurulmasi ve akabinde iptali talepli dava açmis bulunmaktayiz. Söz konusu dava bugün (28/10/2011) itibariyle Danistay Baskanligi’nin 2011/210816 genel evrak numarasina kaydedilmis olup Danistay 13. Dairesi’nde görülecektir. Dava, yürütmenin durdurulmasi ve “durusma” istemli olarak açilmis olup, durusma safhasinda da eksik ve hatali düzenlemeler ile hak kayiplari ayrintili bir sekilde mahkeme heyetine izah edilebilecektir.
Usul ve esaslar ve eki cetvellerde gösterilen ek ödeme oranlarina iliskin düzenlemeler hatali, mesnetsiz, hukuka ve adalete aykiridir. Açilacak davanin genel gerekçelerini olusturan haksiz ve yersiz uygulamalar asagida sayilmistir.
Ek ödeme oranlarinin her bir statüdeki tek bir oran yerine merkez ve tasra ayrimi yapilmak ve tasranin da kendi arasinda Ankara-Istanbul-Izmir, büyüksehir belediyesi bulunan iller ve diger iller seklinde üçlü bir ayrim yapilmasi, esit ise esit ücret ilkesine aykirilik teskil etmektedir. Ayni isi yapan, ayni görevi ifa eden, ayni statüdeki kamu görevlilerinin kendi aralarinda görev yaptiklari cografi alan yönünden bu türden bir ayrima tabi tutulmalari en basta Anayasamizin esitlik ilkesine aykiridir. Büyüksehirlerde ve tasrada mahrumiyet ve zor sartlar altinda görevini sürdürmeye çalisan personelin magduriyetine sebep verecek bu düzenlemenin, çalisanlar arasindaki iç barisi bozacagi süphesizdir.
652 sayili KHK’de, 42’nci maddede sayilan personele verilecek ek ödeme konusunda kapsama dâhil personel arasinda Ankara-Istanbul-Izmir, büyüksehir belediyesi bulunan iller ve diger illerde çalisanlar seklinde bir ayrim yapilabilecegine sair bir hüküm bulunmamaktadir. Bu durumda davali Idare personel arasinda üçlü bir ayrim yapmak suretiyle 652 sayili KHK ile kendisine verilmemis bir yetkiyi kullanmis bulunmaktadir. Bu islem açikça yetki gaspidir.
Ögretmenlik kadrosunda bulunup bulunmamasina ve fiilen ögretmenlik yapmasina bakilmaksizin “Milli Egitim Bakanligi Yönetici ve Ögretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine Iliskin 2006/11350 sayili Bakanlar Kurulu Karari” geregi Bakanlik merkez ve tasra teskilatindaki yönetici ve memur personeline ödenmekte olan ek ders ücretleri 652 sayili KHK ile ögretmenlik kadrolarinda bulunmayan ve fiilen ögretmenlik yapmayan yönetici ve memur personel yönünden kaldirilmis, bunun yerine ek ödeme konulmustur. Kisaca artik sadece fiilen ögretmenlik yapan ögretmen kadrosunda bulunanlara verilebilecek olan ek ders ücretlerinin yerine ek ödeme ikame edilmis oldugu izahtan varestedir. Bu nedenledir ki öngörülen ek ödeme oranlarinin tespitinde kapsama dâhil personelin 652 sayili KHK öncesi almis olduklari ek ders ücretlerinin gözetilmesi gerekir idi. Aksi her türlü düzenlemenin kazanilmis haklarin kaybi teskil edecegi açiktir.
Iller arasinda bu sekilde yapilan üçlü ayrimin dayanagi dava konusu hukuki düzenlemede izah edilmemistir. Bu nedenle ek ders ücretleri belli pozisyondaki personele esit olarak ödenmekte iken ek ödeme konusunda getirilen farklilik hukuka ve 652 sayili KHK’ye uygun degildir. Eger bir ayrim yapilacak ise 18’inci Milli Egitim Surasi’nda alinan kalkinmada öncelikli yörelerde görev yapan personele ek ödeme veya ek tazminat ödenmesi karari dikkate alinarak bu bölgelerde görev yapan personele ilave ek ödeme verilecek sekilde düzenleme yapilmasi gerekir idi.
Usul ve Esaslar eki cetvellerde iller bazinda bir ayrim yapilmasina ragmen cetvellerde gösterilen bütün personel için derece ve kademe farki gözetilmemesi de eksik düzenleme teskil etmektedir. Bu durumda örnegin; 1. dereceden bir memur, 3 ve üzeri derecelerdeki kadrolarda görev yapan bir seften daha fazla ek ödeme almis olacaktir. Usul ve Esaslar eki cetvellerde ne kideme ne de unvana öncelik verilmistir.
Teknisyenler, teknikerler, sivil savunma uzmanlari gibi bazi Bakanlik personelleri ismen sayilmamis olup bu durum Bakanlik tarafindan bu personele ek ödeme verilmeyecegi seklinde hatali yorumlamalara sebebiyet verecektir.
Yine il egitim denetmenleri, sube müdürleri, sefler, memurlar ve hizmetliler gerek denk kadro ve unvanlarina gerekse kendi aralarinda illere göre ayrima tabi tutulmak gibi haksiz ve yersiz bir uygulamaya maruz kaldiklari gibi getirilen ek ödeme oranlari bu görevlilerin diger Bakanliklardaki emsal kadrolarina verilen ek ödeme ve sair tazminatlari karsilamaktan uzaktir.Görev ve sorumluluklari artmasina ragemen Il egitim denetmenleri ile bakanlik egitim denetçilerine verilen ek ödeme oranlari arasindaki farklilik benzer isleri yapan ve denk kadrolardaki ücret farkliligi gibi yeni sorunlari beraberinde getirecektir.
2006 yilinda kamu çalisanlarina verilen denge tazminatindan Milli Egitim Bakanligi’nda çalisan sefler kapsam disi birakilmislardir. Yine 2008 yilinda ek ödemeye iliskin kararname kapsaminda denge tazminati almayanlarin ek ödeme alamayacaklari hüküm altinda alindigindan sefler bu imkândan da mahrum kalmislardir. 652 sayili KHK öncesi ek ders ücreti almakta iseler de diger ek ders ücreti alan personelden farkli olarak izinli ve raporlu olduklari dönemlerde bu ücretlerden kesinti yapildigi gibi bu ücretler gelir vergisi ve damga vergisine tabidirler. Sonuçta sefler, astlarindan daha az ücret hale gelmislerdir. Sefler yönetici konumunda olmalarina ragmen memur ile sef arasindaki kurumsal hiyerarsi bozulmustur. Bu noktada dava konusu edilen Usul ve Esaslar söz konusu magduriyetin giderilmesi için bir firsat iken yeni magduriyetlere sebebiyet vermistir.
