Kurucu Genel Baskanimiz M. Akif Inan’i Vefatinin 10. Yildönümünde Rahmetle Aniyoruz
Kurucu Genel Baskanimiz sair, yazar, gazeteci, sendikaci Mehmet Akif Inan’i, vefatinin 10. yildönümünde rahmet ve sükranla aniyoruz.
Akif Inan sairdi, usta bir yazardi, verimli bir ögret- mendi; bir gönül adamiydi, bir eylem adamiydi. Kendi ifadesiyle, “Bir ayagi geçmis edebiyatimizda, öteki ayagi dünya edebiyatinda, ama bedeni ile çagin içinde”ydi.
Siir kitaplariyla, fikir eserleriyle, yazilariyla ve kurucusu oldugu Egitim-Bir-Sen ve Memur-Sen ile kozasini örmüstür. Gerçek bir ‘muallim’ olarak çok sayida talebe yetistirmistir. Yazilarini okuyan, konusmalarini dinleyen binlerce insan ondan feyz almistir. 1960’lardan vefatina kadar bir fikir mücadelesinin içinde olmustur.
Yalnizca kalemiyle degil, parasiyla, zamaniyla, bütün gücü ve enerjisiyle bir ‘sürekli hareketlilik ruhu’ içinde yasamistir. Bu ruhla yasayan Akif Inan, sindirilmis ve hak arama fikrinden uzaklastirilmis tepkisiz bir toplumdan, ‘ben varim, hakkimi çignetmem’ diyebilen bir topluma geçis için öncelikle sendikal örgütlenmenin gerekliligine vurgu yapmistir. Iyi bir hatip de olan Inan, kisiliginin bu zengin cephesinden hiz alarak, kamu çalisanlari arasinda toplumsal hak arama mücadelesini baslatmis ve 1992 yilinda Egitim-Bir-Sen’i, 1995 yilinda da Memur-Sen Konfederasyonu’nu kurmustur.
O, Islam Âlemi’nin dertleriyle dertlenmis, “Mescid-i Aksa” ve “Kudüs Sairi” idi. Fikir ve düsünce yazilarini kaleme alirken, degerlerimizden beslenerek, kültür ve medeniyetimizin yeniden insasi ve hayat bulmasi için çalismistir. Siiri de davasinin emrine vermis, tasavvurlarini insanlarla ve milletle paylasmak için çirpinmistir.
O’nun sendikal anlayisini kavramak ve anlamak için, siirlerine, makalelerine ve kitaplarina bakmak ve bugünün
kavramlariyla yeniden okumak gerekir; o zaman anlasilacaktir ki, O, sendikal mücadeleyi kültür ve medeniyetimizin yeniden insasi ve gelecek tasavvurunun bir parçasi olarak görmüstür.
Akif Inan, sendikal mücadeleyi kuru bir dava ve bos kavgalarin zemini olarak degil, Yunus Emre’nin, “Ben gelmedim dava için, benim isim sevi için/Dost’un evi gönüllerdir, gönüller yapmaga geldim” dizelerinde yüklü anlami, yasama alani olarak görmüs ve sekillendirmistir. Bu anlayisin etkisiyle, sendikal hareketi toplumun dirilisine, milletin ve insanligin yeniden uyanisina, kurtulusuna araç olarak seçmistir. Bu kapsamda, Akif Inan’in siirleri ve yazilari nasil medeniyet köklerimizden besleniyorsa, evrensel degerleri kucakliyorsa, sendikaciligi da ayni misyon ve vizyonu tasimaktadir. Biz, Akif Inan’in bu sendikal anlayisini bugün akademik sendikacilik, kültür sendikaciligi ve medeniyet sendikaciligi olarak tanimliyor ve yasatiyoruz. Bu mirasin varisleri olmaktan da onur duyuyoruz.
Bu duygularla, kökü ezele, dallari ebede uzanan bir misyonu bizlere miras birakan, ‘benim misyonum adam yetistirmek’ diyen Akif Inan’i bir kez daha rahmet ve sükranla aniyoruz.
